Title-less

غیرت مصلحتی!

 

بعد از انتشار یک مطلب توهین آمیز توسط یک سایت کم بیننده ، علیه نوه امام(ره) موجی از جنجال های سیاسی فضای کشور را درگیر خود کرد.

مطلبی که حتی ارزش پرداختن به آن به گونه ای وقت تلف کردن است و آنچه در این میان شاید مرا درگیر این مقال کوتاه کرد سر و صدا های بعد ار انتشار مطالب موهن است .

آری بنده از این بابت بسیار خوشحال شدم که هنوز رگی در گردن بعضی از حضرات هست که خونشان به جوش آید تا سرشان قرمز شود .

اما افسوس از برخی از مدعیان اصلاحات که بارها نشان داده اند کمترین ارادتی به حضرت امام(ره) ندارند و تلاش خود را کردن تا از این فرصت سوءاستفاده کنند .

وقتی به گذشته تاریک این مدعیان بر می گردیم می بینیم که نه تنها رگی در گردن نداشتن بلکه در برابر توهین انسانهای کج فهم سکوت اختیار کرده بودن و به قول خودشان به مصلحت نظام نیست که حرفی بزنند و از این چرندیات که گوش فلک  را کر کرده و سرشان را همچون کبک فرو در برف کرده بودند.

اما جالب تر از همه استفاده ی بی نظیر آقایون از فوت مرحوم توسلی بود که آن را هم متصل به اهانت ها کردن .

اما کاش آقای توسلی و مدعیان به اصطلاح یار امام(ره) زود تر از این ها هم اهانت هایی که نه به بیت امام بلکه به شخص امام(ره) و انقلاب کرده بودند را بی پاسخ نمی گذاشتند.

به هر حال در این مقال می خواهم به اظهار نظرات برخی از حضرات اشاره کنم که چه اهانت هایی به انقلاب و امام(ره) کرده اند .

 جملات ذیل گوشه ای از هزاران مطالب نوشته شده در مطبوعات شبهه افکن می باشد:

* دخالت در سیاست از حقوق شهروندی است و امام خمینی هم نمی تواند کسی را از این کار منع کند . نامه 6/1 امام در صحیفه نیامده و نظر امام محسوب نمی شود و اسلام معیار است نه امام .   (عماد الدین باقی / هفته نامه پیام هجر / اسفند 77)

 

* حکم امام در مورد آقای منتظری ،‌فقط بر مقلدان امام لازم العمل است و منتظری که مقلد نیست . در ثانی ، ساده لوح بودن ایشان از باب تشخیص موضوع است و نه حکم و کسی نمی تواند در این زمینه تقلید کند. (اکبر گنجی / روزنامه عصرآزادگان – 11/8/78 – ص8)

 

* سیاست های فرهنگی دهه اول انقلاب ،‌کارایی نداشت،‌زیرا در ضدیت با مدرنیته و غرب و خواهان بازگشت به سنت سلف و مجری فقه و شریعت بوده است.(علیرضا علوی تبار / ماهنامه کیان / خرداد 77)

 

*قطع رابطه با آمریکا ،‌خواسته تحمیلی یک نفر بر کل مردم ایران است، دوران تک گویی به سر آمده است (فرخ ارقند/ هفته نامه آبان / اسفند 77)

 

*با تسخیر لانه جاسوسی ، ظلم بیست و پنج ساله آمریکا به ایران تلافی شد و دیگر نباید دشمنی با او ادامه یابد(عباس عبدی / آفتاب امروز / آبان 78)

 

*امام در قبول قطعنامه ،‌یک جام زهر نوشید و سعادت ملت را تضمین کرد ، مذاکره با آمریکا نیز ، احتیاج به نوشیدن جام زهری دیگر دارد .(روزنامه صبح امروز – 17/9/78 – ص2)

 

*بعد از انقلاب ، شاه مستبد رفت ولی استبداد همچنان باقی است ، تازه رنگ شرعی هم به خود گرفته است.(ابراهیم یزدی / هفته نامه آبان / فروردین78)

 

*جریان کسروی و حکیم زاده قمی ،‌اصلاح طلب بودند و امام (ره) و نواب صفوی ، خشونت گرا و در مقابل جریان اصلاح صلب قرار می گیرد (سهراب بهداد / روزنامه نشاط / اسفند 77)

 

*مهندسان و طراحان اصلی انقلاب ، روشنفکران دینی بودند و روحانیون ،‌ابزار دست روشنفکران برای بسیج توده ها بوده اند (ابراهیم یزدی / عصر آزادگان/ آبان 78)

 

*عزل منتظری اشتباه بود و هم اکنون صحت همه ایرادات ایشان ، برای همه روشن شده است (رضا علیجانی / مجله ایران فردا)

 و هزاران مورد از این موارد که در فرصت مناسب به بازخوانی آنها می پردازم/