اگر چه عکس تو در قاب تنگ دیده شکست
ای تربت عشق نوزده سال است که پیکر روح الله و محرم "سرالله" را در آغوش گرفته ای!
آن برافراشته قامتی را که در سرّ صور دمید و قیامت به پا کرد
آن مسیحا دمی را که روح بخشید و حیات داد
آن موسی وشی را که اژدهای قهر بر کاخ جباران افکند
آن خلیل آسایی راکه بتها واژگون و بتکده ها را ویران ساخت
آن نوح گونه ای را که با کشتی انقلاب سینه امواج حوادث را شکافت.
ای خاک ؛
مهر گستری را در آغوش گرفتی که خال لب خوبرویان اسلام بود و خلقی را گرفتار خویش ساخته بود و آن دادپروری را در دل جای دادی که مست سبوی الست و چشم مخمورش همه را بیمار کرده بود.
ای خاک ؛
آن دلربا را به درون خود بردی تا صفحه خویش را ستاره باران کنی و آن رهنما را در بغل گرفتی تا سدره نشنیان ملکوت را به سوی خود کشانی .
و اینک ای خاک ؛
ما شیفتگان حریم حرمش و پاسداران حرم حرمتش در سالگرد رحلت آن آسمان بلند
آن اختر فروزان
آن دریای بزرگ
و آن خمینی خردمند که روحمان بود
جانمان بود
قهرمانمان بود
و خلاصه همه چیزمان بود
به دنبال شاگردش - برادرش - خلف صدقش - رهرو راهش خامنه ای عزیز - داغدار و سوگوار باز هم این ترانه را سر می دهیم :
شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت ................. روی مه پــیکر او سیـر نــدیـدیـم و بـــرفت
گوئی از صحبت ما نیک به تنگ آمده بود ................ بار بر بست و به گردش نرسیدیم و برفت
اگر چه عکس تو در قاب تنگ دیده شکست
تو را به وسعت آیینه ها ادامه دهیم
یه چیز می گم ناراحت نشی
ما شعار نمی خایم تحلیل نیاز داریم
فرقی نمی کنه حتی از نوع اصولگراییش