از شاگردی شیخ حسنعلی نخودکی تا استادی علمای مشهد/ رهبرانقلاب:هر روز به یاد ایشان توسلی دارم /آیت‌الل
چهاردهم مهر ماه سال 83 یادآور رحلت عالم وارسته و عبد صالح آیت الله آقای حاج میرزا حسنعلی مروارید(ره) است.
به گزارش رجانیوز، این عالم با تقوا و مردمی از بارزترین عالمان دینی قرن اخیر در استان خراسان در سال 1329 قمری به دنیا آمد،وی سالها پناهگاه معنوی مردم مشهد بود و مسجد ملاحیدر که او پیش نماز آن بود، هر بامداد و ظهر و شامگاه، شاهد حضور پرطراوت و با علاقه زائران حرم امام رضا(ع)، به ویژه جوانان بود که سعی می کردند خود را به نماز با صفای ایشان برسانند.
آیت الله مروارید که از شاگردان آیت الله میرزا مهدی اصفهانی وعارف مشهور، شیخ حسنعلی نخودکی به شمار می آمد، سالها در حوزه مشهد به تربیت طلاب و دانش پژوهان پرداخت. وی در دوران انقلاب نیز از جمله شخصیت های مبارز به شمار می رفت که در کنار دیگر چهره ها به امضای اطلاعیه هایی بر ضد رژیم پهلوی می پرداخت و تا زمان حیات خود نیز به لحاظ ویژگیهای اخلاقی، ساده زیستی و مردم داری و عدم ورود به درگیری های سیاسی، شخصیتی مورد احترام برای گروه های مختلف مردم و گرایشهای گوناگون سیاسی بود.
تاکنون تعدادی از آثار این عالم روحانی از سوی بنیاد پژوهشهای مشهد به چاپ رسیده است.
آیت الله مروارید از جمعی از علما، علوم اسلامی را آموخت، از جمله حسنعلی طهرانی، شیخ هاشم قزوینی و بیشتر از همه از میرزا مهدی غروی اصفهانی که پایه گذار «مکتب تفکیک» بود. وی تا سال آخر حیات استاد خود، میرزا مهدی اصفهانی ملازم وی بود و پس از دو سه سال تدریس خارج فقه را آغاز کرد که تا حدود 40 سال ادامه داشت. در طول این مدت، دانشمندان و عالمان بسیاری را در زمینه علوم اسلامی و به ویژه معارف اسلامی تربیت کرد. کتاب ارزشمند «تنبیهات حول المبدأ و المعاد» تألیف ایشان، از عمیق ترین و استوارترین متون معارف اسلامی است که در قرن اخیر تألیف شده است. محورهای اصلی این کتاب که به زبان عربی نگاشته شده، توحید و انسان شناسی و معاد شناسی و موضوعات مربوط است.
رهبری ایشان مایه اطمینان است
به مناسبت هشتمین سالگرد رحلت عالم وارسته‌ی خراسان، حضرت آیتالله مروارید، "دیگران" بخشی از خاطرات دیدارهای حضرت آیتالله خامنهای با ایشان را به روایت حجت‌الإسلام مجتبی الهی خراسانی از نوادگان مرحوم میرزا منتشر می‌کند. این دیدارهای خصوصی، به پیشنهاد آیتالله مروارید و با اشتیاق متقابل دو طرف، اغلب در محل اقامت رهبر معظم انقلاب در مشهد و گاهی در حرم مطهر رضوی یا منزل مرحوم میرزا در فضایی صمیمی برگزار می‌شد و اغلب اوقات به ذکر خاطرات و حکایات و گاه مباحثات علمی می‌گذشت.
در یکی از دیدارهای خصوصی مرحوم آیتالله مروارید با رهبر معظم انقلاب، به حضرت آقا عرض کردم: بنده برای انتخاب رشته‌ی تخصصی حوزویان، بهترین راهنما و مشاور را جناب‌عالی می‌دانم؛ چون علاوه بر توجه و دقت وافر به تخصص‌های مختلف، اشراف شما در جایگاه رهبری بر نیازهای جوامع اسلامی، از همه بالاتر و فصل الخطاب است.
از طرفی جناب‌عالی در سخنرانی‌های مختلف، طلاب و فضلا را متوجه اولویت‌های علمی حوزه کرده‌اید؛ و بر اساس بررسی بنده، روی "کلام" و دفع شبهات کلامی، "فقه" و پاسخ به نیازهای حکومت اسلامی، و "تبلیغ" و تربیت دینی جامعه تأکید فرموده‌اید. برای بنده و طلاب دیگری که درصدد انتخاب رشته‌ی تخصصی هستند، کدام‌یک را اولویت نخست می‌دانید؟ و ادامه دادم: بنده می‌خواهم تکلیف خودم روشن شود؛ اگر پاسخ شما نباید طرح عمومی شود، جای دیگری نقل نمی‌کنم.
ایشان ضمن توضیح دلایل اهمیت هریک، هر سه را در یک رتبه تبیین فرمودند و سفارش کردند: "میان این سه، استعداد و علاقه‌ی طلبه ملاک قرار گیرد و بس."
مرحوم میرزا همان‌طور که سرشان را پایین انداخته بودند، فرمودند: "چه اشکالی دارد امثال ایشان که استعداد خوبی دارند، در هر دو رشته‌ی فقه و کلام کار کنند و تبلیغ را هم رها نکنند؟!"
رهبری ایشان مایه اطمینان است
در اوائل دوران رهبری، مرحوم آیتالله مروارید یک‌بار به من فرمودند: "برای آقای خامنهای نگرانم؛ احتمال می‌دهم برای ایشان شرایط سختی پیش آمده باشد." عرض کردم: با توجه به مسؤولیت سنگین رهبری، ایشان همیشه گرفتاری و سختی دارند؛ چیز جدیدی نیست.
فرمودند: "نه، چون هروقت ما همدیگر را می‌بینیم، ایشان مطابق معمول هنگام جداشدن، التماس دعا می‌گویند اما این دفعه موقع جداشدن آهسته کنار گوشم گفتند: اُذکرنی عند ربّک. (کلام یوسف صدیق به هنگام آزادی زندانی هم‌بندش) ایشان آدم ظریفی است، معلوم است مشکل حادی پیش آمده که این طور بیان می‌کنند."
جالب این‌که پس از رحلت حضرت امام، آیتالله مروارید نیز مانند بسیاری دیگر از بزرگان، نگران سامان امور کشور و اداره‌ی نظام بودند. اما پس از شنیدن خبر انتخاب آیتالله خامنهای به رهبری، ابراز خوشوقتی نموده، رهبری فردی خوش‌فکر مانند ایشان را مایه‌ی اطمینان دانسته و می‌فرمود: "من ایشان را از نوجوانی می‌شناسم. پدر ایشان با ما رفت و آمد داشت. خود ایشان هم طلبه‌ای مستعد و فاضل بود. من در ایام ریاست‌جمهوری ایشان نیز به ایشان علاقمند بودم."
خطیب فاضل حجت‌الإسلام و المسلمین راشد یزدی در سخنرانی مراسم هفتم مرحوم آقا در مسجد جامع گوهرشاد که توسط آیتالله واعظ طبسی نماینده‌ی محترم ولی فقیه در استان خراسان برگزار شده بود، فرمودند: مرحوم آیتالله مروارید دعای کوتاهی را در محضر رهبر معظم انقلاب مطرح نمودند. بنده فرصت را مغتنم شمردم و آن را یادداشت کردم. سپس به مرحوم آقا عرض کردم: مأخذش را هم بفرمایید بنویسم! رهبر معظم انقلاب بلافاصله فرمودند: "ایشان خودشان سند هستند؛ بنویسید سند: آقای مروارید!"
هر روز به یاد ایشان توسلی دارم
