استعفای لاریجانی از دبیری شورای عالی امنیت ملی و جایگزینی جلیلی به این سمت همانگونه که انتظار می رفت و طبیعی نیز بود بلافاصله بعد از اعلام خبر با تفسیر و تحلیل و گمانه زنی های گسترده ای در داخل و خارج کشور روبرو شد. در برخی از این تحلیل ها و گمانه زنی ها رد پایی از واقعیت دیده می شود و برخی از آنها به اندازه ای سطحی و دم دستی است که «خنده دار» به نظر می رسد.
وی که به ساده زیستی در زندگی شخصی و رویکردهای اسلامی-انقلابی در دیپلماسی شهرت دارد، مورد اعتماد فراوان رئیس جمهور در حوزه سیاست خارجی است.
سعید جلیلی که دکترای علوم سیاسی دارد، به زبانهای عربی و انگلیسی نیز مسلط است و با توجه به سابقه ۲۰ ساله حضور در وزارت خارجه، جایگاه علمی و تسلط بسیار خوبی در موضوع هسته ای ایران خواهد داشت.
اما در این مقطع، جالب و قابل توجه است که بدانید این استاد دانشگاه، در زمان جنگ تحمیلی به عنوان نیروی بسیجی بارها در جبهه حضور یافته است.
شاید خود دکتر جلیلی چندان راضی به گفتن این جزئیات نباشد اما میگوئیم تا در تاریخ بماند که سعید جلیلی در سال ۱۳۶۵دیده بان لشکر امام رضا(ع) خراسان بود که در عملیات کربلای۵ از ناحیه پا مجروح شد و در بیمارستان صحرایی پای راست خود را از دست داد.
اکنون پای راست سعید جلیلی، مصنوعی است و به عبارت دقیق تر او فقط یک پا دارد اما گامهای علمی و استوارش در سیاست، قطعا بیش از پیش زبانزد خواهد شد.
منبع : وبلاگ خبرنگار مسلمان
الف- 29سال پیش- شهریور .1357سپتامبر 1978- هنگامی که انور سادات رئیس جمهور معدوم مصر و مناخم بگین نخست وزیر وقت رژیم صهیونیستی پیمان کمپ دیوید را به نمایندگی از سوی دولت های خود امضاء کردند، جیمی کارتر رئیس جمهور وقت آمریکا که انعقاد این پیمان با میانجی گری او صورت گرفته بود، طی سخنانی ضمن تقدیر از شجاعت و جسارت انور سادات ابراز امیدواری کرد که در آینده ای نزدیک شاهد پیوستن تمامی کشورهای عربی به کمپ دیوید و پایان درگیری های- به قول او- اعراب و اسرائیل باشد. چند ماه بعد کمیته نوبل، جایزه صلح را مشترکاً به سادات و بگین اهدا کرد و آن دو نیز جیمی کارتر را به پاس تلاش بی وقفه او برای انعقاد این پیمان در جایزه خود سهیم کردند!
در واقع امام اهمیت اصلی را به رشد متوازن همه نهادهای قانونی میدادند؛ لذا تلاش میکردند تا با کمرنگتر کردن حضور خویش، نهادگرایی را در کشور تقویت نمایند تا امور کشور ولو با سرعت کندتر اما با مشارکت جمعی به پیش رود. مصداقی دیگر از خاطرات آقای هاشمی این مهم را روشنتر میسازد: «آقای [شیخ حسن] صانعی از طرف امام پیغام داد که من با مخالفان فرماندهی سپاه صحبت کنم. بنا بود، خود امام با آنها صحبت فرمایند. رئیس جمهور در این مورد نظر مخالف داده اند و امام منصرف شده اند. گفتم روز شنبه، خدمت امام خواهم رسید.» (ص431) آقای هاشمی اقدام در این زمینه را منوط به دیدار مجدد امام می کند تا شاید نظر ایشان را در یک فرصت حضوری تغییر دهد، اما ظاهراً امام بر همان مشی خود مبنی بر مشارکت همه در تصمیم گیری ها اصرار میورزند: «خدمت امام رسیدم. راجع به ملاقات امام در یک جلسهای با فرماندهان سپاه و مخالفان آنها و نصیحت مخالفان و ضبط مذاکرات، نظر موافق دادم. قبلاً هم نظر خود امام، همین بوده است. ولی آقای رئیسجمهور مصلحت نمیدانند که مخالفان برای ملاقات با امام دعوت شوند. قرار شد در این مورد با رئیسجمهور مذاکره شود.»(ص433) در این ملاقات نیز امام ایشان را به تصمیمگیری جمعی دعوت میکنند.
سیمای شیطان؛ شیطان سیما
این روزها ساعتی پس از آنکه بانگ الله اکبر بر سر گلدسته ها گل می کند؛ پیچ این جعبه جادوی خانه مان را که بچرخانیم. تبلیغ شیطان است برای رسیدن به خدا!
البته شیطان، نه آن بازیگری است که نقش چند چهره خود را به نیکی ایفا می کند؛ بلکه شیطان آن نگرشی است که چنین مجموعه تلوزیونی را طرح می ریزد، تبلیغ می کند، تایید می کند و در نهایت پخش می نماید. چه آنکه شیطان یعنی جهل؛ و این جهل است که در «مجموعه اغما» موج می زند.
شخصیت شیطان، آنچنان غلو شده است که گویی مسلط بر اراده انسان می گردد. هر یک از مومنین هم اگر بجای آن دکتر متدین بودند، اگر جوانی که از او سابقه تقوا در ذهن دارد، ظاهر می شد و کرامتی نشان میداد و عمل به ظاهر دین می نمود را می دیدند حتما سر به تمکین خم می کردند! اگر نبود این چند فتوای خود ساخته «الیاس» دیگر هیچ از عمل به دین کم نداشت.
جالب تر آنکه این شیطان گویی از خدا با معرفت تر است! سربازان و دوستان خود را آنقدر دوست دارد که برایشان دکتر اجیر می کند، و سربازان او آنچنان صاحب کرامتند که در بیهوشی کامل، از چندین متخصص به هوش ترند. لکن در سویی دیگر خدا غافل از بنده خود است. شیطان جلوه می کند اما هیچ رسولی جلوه گر نمی شود.
در طول این ایام هر روز منتظر بودم که این رویه خطا اصلاح شود اما نشد! حال اندیشه کنید با چه خیمه شب بازی قرار است در 4 روز، تبلیغ بیست و چند روزه برای شیطان محو شود؟ این شیطانی که بر آقایان مستولی شده است، شیطان کدام مکتب است؟ این سیمای کدام شیطان است که سیمای ما را به خود فریفته؟
در باب شیطان، سخنی مهمتر از آنچه در نص هست، نیست. شیطان هیچ سلطه تکوینی و قهری بر انسان ندارد. و این در قرآن نیز به صراحت بیان گردیده است، ، و من از میان دهها آیه و صدها حدیث تنها به دو آیه اشاره می کنم:
و شیطان [در قیامت] هنگامی که کار [محاسبه بندگان] پایان یافته [به پیروانش] می گوید : یقیناً خدا [نسبت به برپایى قیامت ، حساب بندگان ، پاداش و عذاب] به شما وعده حق داد ، و من به شما وعده دادم [که آنچه خدا وعده داده ، دروغ است، ولى می بینید که وعده خدا تحقّق یافت] و [من]در وعده ام نسبت به شما وفا نکردم، مرا بر شما هیچ غلبه و تسلّطى نبود، فقط شما را دعوت کردم [به دعوتى دروغ و بى پایه] و شما هم [بدون اندیشه و دقت دعوتم را] پذیرفتید ، پس سرزنشم نکنید، بلکه خود را سرزنش کنید، نه من فریادرس شمایم، و نه شما فریادرس من، بى تردید من نسبت به شرک ورزى شما که در دنیا درباره من داشتید [که اطاعت از من را هم چون اطاعت خدا قرار دادید] بیزار و منکرم ; یقیناً براى ستمکاران عذابى دردناک است
2.سوره اسراء – آیه 65: إِنَّ عِبَادِی لَیْسَ لَکَ عَلَیْهِمْ سُلْطَانٌ وَکَفَى بِرَبِّکَ وَکِیلاً
حال استنباط بفرمایید! آن شیطانی که در سیما نمایان شده است، آیا شیطان معرفی شده در مکتب اسلام است!؟ و مهمتر آیا، خدایی که هیچ نشانی از آن در این مجموعه دیده نمی شود، همان خدایی است که بیان میدارد برای هدایت بنده کافی است!؟
شیطانی که این روزها در سیما تبلیغ می شود، صاحب دهها کرامات و توان ماوراء الطبیعه است که نقشش در دعوت به دروغ خلاصه نمی شود، بلکه پیش بینی می کند، معجزه می کند، خرق عادت می کند و این همان مختصاتی است که پیامبران برای دعوت به دین داشته اند! کدام انسان عاقلی است که اگر زیر تیغ جراحی، مریضی در اغما با او صحبت کند، به عجز نرسد!؟ و مهمتر اینکه در برابر این ابلیس سراپا مسلح، چرا هیچ رسولی نیست که همدوش با او حق را افشا کند؟
کرامات خواص – خرافات عوام
سخن آخر، که اصل حرف است را میخواهم به مختصر ترین وجه ممکن عرض کنم، و آن اینکه، تحصیل برخی کرامات توسط خواص قابل کتمان نیست. اما این کرامات استوار بر معرفت است که نام کرامات به خود می گیرد. تبلیغ بی معرفت و عوامانه آن در نزد مردمی نایکدست و از طیف های مختلف ترویج خرافات است نه کرامات. چون خرافه، همان کرامتی است که عوام معرفتی بر آن نداشته اند و در تعبیر و تعمیم آن به خطا رفته اند.
منبع : سایت ایپکچی
سال 63 را به راستی باید یکی از سالهای پرتنش دوران جنگ تحمیلی دانست. در این ایام گرچه امور داخلی رو به سامان دارد، اما فشارها و تنگناهای گوناگون خارجی افزایش چشمگیری مییابد؛ هجمه موشکی به نفتکشهای حامل نفت ایران با هدف به صفر رساندن در آمدهای ارزی کشور که با مقاومت ایران و مقابله به مثل، تبدیل به جنگ نفتکشها میشود، کلید خوردن پروژه هواپیماربایی به منظور فشار شدید بینالمللی بر جمهوری اسلامی، به کارگیری گسترده سلاح شیمیایی، حمله موشکی و هوایی به مناطق مسکونی شهرهای بزرگ و کوچک ایران، بمبگذاری در مناطق پر تردد به ویژه در تهران همچون میدان راهآهن، میدان شوش و نماز جمعه تهران و تهدید صریح عراق به ناامن کردن آسمان کشور برای هواپیماهای مسافربری از جمله مواردیاند که اجماع نیروهای مخالف استقلال ایران در آن کاملاً مشهود است.
